Getuigenis van Zayra

Mijn naam is Zayra, ik ben 13 jaar oud.

Ik kom uit een heel klein bergdorpje in de streek van Guerrero in Mexico.

Die streek staat bekend als bastion van drugsdealers. Mensenhandel is daar heel gewoon en op een dag werd ik zelfs tot in de bergen achtervolgd.

Gelukkig kende ik die berg heel goed en kon ik aan hen ontsnappen.

Elke morgen beklom ik in het donker de steile berghelling om bij de lagere school te raken. Deze afstand van 1,5 uur kon ik wel met gesloten ogen afleggen. Ik liep drie uur per dag

Er worden vaak kinderen ontvoerd in de regio waar ik opgroeide.

Ik was erg bang en ik dacht dat ik er nooit aan zou kunnen ontsnappen.

Maar ik denk dat de school mij gered heeft, want als ik de paden niet zo goed had gekend, dan had ik nooit aan de mensenhandelaars kunnen ontkomen.

Maar thuis was het leven ook moeilijk. Mijn ouders verdienden nauwelijks genoeg om te overleven en ze hadden veel ruzie.

Mijn moeder droomde er altijd van om zich bij een van de Werelddorpen te voegen, maar ze had nooit de kans omdat haar ouders haar de lagere school niet lieten afmaken.

Ze heeft veel opgeofferd om mij de kans te geven die zij nooit heeft gehad.

Ik heb heel hard gestudeerd voor mijn plaats in het Werelddorp.

Toen ik werd opgenomen, waren mijn moeder en ik overweldigd door emoties. We huilden van blijdschap.

Al onze opofferingen om mij op de lagere school te houden, hadden eindelijk iets opgeleverd. Vandaag sta ik nog elke dag versteld van het leven dat ik krijg in het Werelddorp.

Ik eet drie keer per dag mijn buikje rond en ik doe aan sport en speel spelletjes. Vroeger had ik geen tijd om te spelen. Ik heb schaken ontdekt en ik ben gepassioneerd door wiskunde.

Mijn droom is ingenieur te worden en mijn moeder en mijn broers en zussen te helpen een waardig leven te leiden. Niets zou mogelijk zijn zonder de steun van vrijgevige mensen zoals u.

Ik ben u eeuwig dankbaar dat u mij deze kans hebt gegeven.